Savaşın çocukları Şiiri - İlhan Biçer

Ey İnsanlık! ...Söyleyin;
Henüz oyun çağında,
Neydi bu çocukların günahı?
Kiminin bir bombayla,
Koptu eli ayağı…
Kimisi can verdi!
Bir daha göremeden sabahı…

Yakılmış, yıkılmış,
Her yer ateş! ...
Her yer kurşun! ...
Çaresiz ağlıyor,
Bir çocuk mahzun!
Yarın yine doğar mı?
Kim bilir güneş…

Göklerden, kurşunlar yağıyor.
Analar, babalar, evlatlar, ağlıyor…
İnsanlıksa karşıdan bakıyor! ...
Bitsin artık bu kavgalar, savaşlar! ...
Çocuklar ölüyor, yürekler yanıyor…

Daha göremeden gülen bir yüzü!
Bir bombayla parçalandı gözü…
Ey Birleşmiş Milletler! ...
Bu mu sizin barış sözü?

Bitsin artık bu,
Kan ve barut kokusu!
Çocuklarda olmasın
Artık savaş korkusu…
Uçurtma uçursun çocuklar,
Mavi göklere doğru…

Kiminin babası yok,
Kiminin anası! ...
Kiminin kopmuş elleri,
Kiminin ayakları! ...
Görün ve utanın…
Ey insanlık!
Bunlar savaşın çocukları...

29 EYLÜL 2007

SAVAŞLAR BİTSİN…
ÇOCUKLAR ÖLMESİN…