Savasin Cocuklari Şiiri - Gassan Satar

minik yureklere duser
kin ve vahsetin renklerinden sizmis
kara bir fotograf
bahar gitmis
kuslar gocmus
yasam zulmun kollarinda surgun
vaktinden once olur
savasin cocuklari

kursun sesinde sevinc yok
tanklarin ezdigi toprakta cicek yok
oyuncagi bilmez
oyunu unutmus
bombalarin nefesinde buyuyen
savasin cocuklari

nerde mavi
kaybolmus yesil
nerde sevincli turkuler
nerde saclari oksayan sefkatli el
yasamadan buyur
savasin cocuklari

dillerden dokulen hep tek irk
hep tek yurek
hep tek cikar
hep sevgi hep ask
yalan bir masal dinler
karanliga yazgili
savasin cocuklari