Savaşın Çocuğu Şiiri - Burak Keskin

Uyandığında yangın yeriydi şehrin ortası
Bir kaç adam aynı torna tezgahından çıkmış
Bir kaç üniformalı katil
Soğuk namlu uçlarında
Açan çiçek gibiydi Leyla
Bahara hiç rastlamamış çocukluğunun ortasında
Ve sıcaktı asker botlarının bıraktığı yaralar
Oysa sıcaktı yüzüne düşen kan
Susan herkes kadar günahkardı
Konuşacak daha çok şeyi olanlar
Tahviller, Bonolar, Kurlar
Beyoğlundaki matine
Herkes sözde kahraman
Düşünde suç işleyenler bile
Oysa Leyla Hotan'ın ortasında
Düşü yarım
Ömrü yarım
Her zaman çocuk...

" Henüz Kırım'ın acılarını sarıyorken şimdi de Doğu Türkistan..."

Burak Keskin