Sessiz bir savaş gürültüsünün içindeydik
Zaman zaman sabahsız bir kutuptaydık
Öyle bir yerdeydik ki kendimizi keşfedemiyorduk
O yüzden soruyorduk
Neden?
Bu sessizliklerde nice yıldızlarımız yok olmuştu
Biz bunların izcisi tetikçilerinin takipçisiydik
Öyle bir yerdeydik ki onları keşfedemiyorduk
O yüzden soruyorduk
Neden?
Sabahsız bir kutuptaydılar onlar
Körelmiş beyinleri hiç ışık almıyordu
Bu karanlık onları öyle bir sürüklüyordu ki
Onlara söyleyecek bir sözümüz bile yoktu
Her gün onlarca yüzlerce binlerce aydın yok oluyordu
Bu aydınlar ya susturuluyordu yada toprağa gömülüyorlardı
Yinede bunun hesabı sorulmuyordu
İşte biz yani bu gençlik
Hem bunun hesabını sormak için
Hem de karanlıkları aydınlığa çevirmek için soruyorduk
Neden?
Kayıt Tarihi : 17.4.2007 12:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Önal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/17/savasimiz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!