Savaşı Durdurun Şiiri - Çiğdem Deniz 2

SAVAŞIN DURDURUN

Çıngar çıkartan dünyanın sabahları olsa gerek
Pöstekisini yayan gecenin
düğüm düğümdür kolları
Gözlerini sıvazlayan el kadar bebeler
Simurg'un geleceğinden habersiz ağlaşır savaşın ortasında

Mengene gibi sıkar utançlarım
Mıhlanırım top tüfek seslerini duyunca
Hasmını belirlemiş gezegenler
Fitne yayanların ağzı zehir mi bal mı

Tıyneti bozuk şu yer kürenin
Ne karalarını ne de denizlerini Esrik gökyüzünü bile paylaşamadı ya insan oğlu

Sarı hummaya tutulmuş bir yanım
Enfiye çektiğim günler kadar ölüyüm
Ellerine kan bulaşan haşarı çocukların kulaklarından tutup çekmeliyim
Çünkü ben anayım

Vadesini dolduran tüm devrimler
Kuşlar gibi göçtükçe
Bıcılgan kanatlarından umudu ne çok kesti kim bilir
Savaşı durdurun

H. Çiğdem Deniz