Elimde kuru bir ekmekle kalakalmışım öylece
Sahipsiz bırakmış karanlık dünya beni
Girdabına çekerken bütün iyilikleri
Gözyaşlarım dokundu yanağıma
Çırılçıplak ayaklarımdan çekilmiş sanki ruhum
Kulaklarım da ki sevincin sessizliği
Ölümün uğultusuna bıraktı şimdi yerini
Yüreğim bir serçenin ürkekliğine emanet
Hani bıraksalar yakamı
Ateşlerinde boğacağım
Beni anasız babasız bırakışlarını
Kefensiz ölüler sarmış dört bir yanımı
Olmayan kurtarıcıya duyduğum özlem
Çepeçevre sarmış bedenimi
İçim yangın yeri
Tıpkı evimiz gibi
Havada leş gibi kötülük kokusu
Yayılmış bütün sokaklara
Koca şehir kötülüğe düşmüş şimdi
Kıracağım zincire vurulan iyiliğin kilitlerini
Elimde kuru bir ekmek annesizliğime doyuyorum
Kayıt Tarihi : 24.2.2017 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!