Savaşa Son An Şiiri - Yusuf Mir Zaoğlu

Bogazın boğumdan dere,
Aşağıya aşağıya akar lavlar.
Gövdenin ortasında korlar yumak yumak,
Bir lal hapseder yutağını,
Gönlünde feryatlardan taneler.
Aklına sonsuzca sözler gelir, nefes dahi soluksuz.
Çaresizliğin isyanı nihayete erer,
Gözlerini bulur fışkıracak.
Kadere korkarsin,
Beşere lanet ise beyhude.
1000 derece kaynar,
Gözyaşı akar pınarlarından,
Tuzları zift karasina yanmış.
Yanar yanakların, dudakların, dilin.
Sonra gözler,
Açılır benliğinin özü ulu orta, utançsız.
Bir tek sevdiğin anlar, bakan o gözlere.
Ve bir Allah kalir sana, sende O'na.