Herkesin bir savunduğu olabilir
Hayata karşı, samimiyse eğer
Onun fendi, yani savunduğu.
Fendi misin övündüğü;
Kendin misin içinden,
Söktürten bir ilaçtır perebron?
Sanma ki iddialı bir eczacı
Yazamasın reçeteyi.
Kaldırımda yüzen Makedon
Ki Normandiya Çanakkale’deymiş.
Vay, bak zengin var ile yok
Yazmış gidişini bir zakkumun,
Kendinden dikenli olmayı seçmiş.
Hem de ne için,
Savaş eken kan damlası
Biçer, ince huniden süzülen,
Onun hareketli borusundan.
Neden öznelliği aklına getirdin
Biliyorum, işte huni;
İşte kan, işte nefret;
Geçir kendini bunun içinden.
Hep temeldesin,
Temelin varamaz temele.
Hep yüksektesin,
Yukarı bilmez başın emele.
Yerin yok hiç birinin içinde,
Olmayacak yerin hiçbirinin içinde.
Tek bir o vardır ki,
Kötülük geçiren yüreğinden.
Kolay her zaman belirlemesi,
kolay her zaman ilerlemesi.
Kayıt Tarihi : 29.7.2005 06:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler, Dilek Çınar
TÜM YORUMLAR (2)