Savaşa Hayır Şiiri - Gülşen Şenderin

SAVAŞA HAYIR

Sabahı giydiren coşkulardan önce
Top ve siren sesleri, barut kokuları
Arasında çığlıkla, bağrışla uyandı halk
‘Rusya Ukrayna Savaşı’ başladı resmen
Rus Ordusu Kiev yolunda, üstelik de ta
Karadeniz kıyılarına bombalar düşerken

Kulak yitimine uğrasaydım keşke
Gözlerimi ekranlardan geri tutsaydım
Mürekkebi kurusaydı tüm kalemlerin
Savaşı yazmayı asla düşünmeseydim
Susun silahlar susun, çocuklar için susun,
Tek, savaşın sessizliğini yazsın kalemim…

Suçsuz çocukların feryatları, bu öfke ruhu
Savaşlar ölümdür, yıkımdır, halkın fakirliği
Dünyanın görüp/görmeyen gözü önünde
Kulağı duyup/duymayan… Nasıl bir susku
Savaşın kirli yanı, demir sesleri, göç yolları
Ah kanıyor coğrafyalar, kim yazsın ölümleri?

Savaş çığlıkları olmaksızın, barışa uyanmak!
Kadın, çocuk, öğrenci sığınaklara doluşmuş
Metro istasyonları sığınak şimdi, gözler yaşlı
Arkov ve Kharkiv metroları halkla doldu taştı
‘Umut ışığı’ Mia ve bir erkek bebek doğmuş
Savaşın acımasız çıkarlarıyla ‘dünyalı olmak’…

Montrö, Atatürk’ün öngörüsü, başarısı
Boğazlar bölgesinin sonsuz güvenliği
Türkiye’nin tapusu, Lozan anlaşması
Savaş kimseye mutluluk asla getirmez
Susun silahlar susun, çocuklar için susun
Tek, savaşın sessizliğini yazsın kalemim…

Gülşen Şenderin