Savaşa Hayır Şiiri - Tevfik Tekmen

bir gün karşılaşırsın kendisiyle
tesadüf müdür bilinmez
ummadık bir an
umulmadık bir yerde
durursunuz karşı karşıya
bakışırsınız
bakışlarınız konuşur siz konuşmazsınız
çünkü tanışıyorsunuzdur ezelden
tanışıyorsunuz bir yerlerden
ama uzak kalmışsınız
bu yüzden şaşkınsınız
donarsınız önce, soluksuz kalırsınız
sonra çözülürsün sen
çözülürsün ilmek gibi
gülümsersin ona
o öylece kalır
düğümlenmiş gibi
sanki kırgındır
asık yüzünde sitemler vardır
anlarsın
sokulursun usulca yanına
uzatıp ellerini açarsın
tutmaz
uzatırsın usulca parmaklarını
okşarsın kızarmış yanaklarını
sen babasın sanki, o bir çocuk
sen durağan, o birazcık uçuk
terlemiş yüzü soğuk
elinde değil üzülürsün
sorarsın kendi kendine
nasıl gülsün
görenler olur sizi
yoldan geçenler durakta bekleyenler
tanıyanlar da vardır elbet
hey noluyor diyenler
lakin seviyorsundur onu
o da seni
alakadar etmez bilmeyenleri
savaş isteyen kim
sevmek sevilmektir dileği
tıpkı sen gibi

(Dünya büyüktür; küçük biriysen bol gelir. Bir o kadar küçüktür ki, büyüğüm dersen dar gelir… LaTekmen)

Ekim/2012/Lüleburgaz