Savaşa hayır... Şiiri - Mehmet Tunçer

Olsun..Birileri,
Birileri mutlu olsun diye bu olanlar…
Orda..İki adım ötemizde,
Tamtamlar çalıyor duyun artık.
Bilmem kimin aşklarına
Kaynanaların dırdırına
Tıkayın kulaklarınızı.
Bilmem kimlerin giyimlerine
Ünlülerin çiftliğine
Kapatın gözlerinizi.
Canlar yanıyor
Kanlar akıyor
Bakın Fırat kızıl akıyor…
Orda..İki adım ötemizde
Annelerin kucaklarında bebeler çişe kalktığında
Kuyruklarında yanıp sönen uçakları
Kayan yıldıza benzetip gösterirken annesine
Elleri asılı kalıyor
Kara kömür gözleri fersiz kalıp aka kesiyor
Anne bile diyemiyor
Dese de duyuramıyor
Bedenler yüzüyor kan gölünde.
Bakın Fırat kızıl akıyor…
Her sorti dönüşü
Zafer çığlığı atarken pilot denen…..
Ufacık adımlarıyla annesine koşan bebeyi
Bebesine sarılmak için koşan anneye
Bir adımlık yaşam fırsatı vermediğini düşünmeden
Özlediğini yazacak bebesine...
Orda zafere alkış tutarken birileri
Bebelerin,annelerin kanına bulanmış ödülünü alırken
Mutluluktan uçup,
Beyaz şarabını yudumlarken
Gururla anlatacak sortilerini.
Herkesler alkış tutarken küçük kızı.. Baba der;
Tanrı korumuştur deyilmi BEBELERİ...
Yalan olduğunu bile,bile
Evet dercesine başını sallayıp
İnsanlığından utanacak…
Bakın Fırat kızıl akıyor..
Hayat devam ediyor deyip geçiştirin.
Yılın starını seçmek için SMS gönderin.
Yaşayın dolu,dolu yaşayın.
Bir an,susun..Dinleyin..
Duyamıyorsunuz..Ölenler söyleyemiyor...
Siz,Sizler haykırın SAVAŞA HAYIR diye
Hep beraber haykıralım yaşamımızın her anında.
Ne olur..Kim duyar..Kim takar be demeyin.
Siz yeter ki söyleyin…