Düşünsene anne
televizyonumuz hiç olmasa
yok olsa oyuncaklarım
sen olmasan
ben doğmasam
yine de hayat olur mu?
Kalbini çıkarsalar
göğsünden babamın
yine de sana aşık olur mu?
yahut ne bileyim
bahçedeki yeşil ağaçları
kökünden koparsalar
yaprakları hemencecik kurur mu?
Düşünsene anne
aynı böyle bir gecede
penceredeki yıldızları
alev topları birden yutsa
yine de köpekler ulur mu?
Peki ya kapımız kırılsa anne
düdükler hep çalsa
hiç olmasa okullar
yine de babam uyur mu?
yahut ne bileyim
televizyonumuz hiç olmasa
yok olsa oyuncaklarım
sen olmasan
ben doğmasam
yine de savaş olur mu?
Edirne, Ocak' 2003
Hüseyin KıyakKayıt Tarihi : 20.2.2003 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!