Savaşa Dair Şiiri - Arıkan Akar

Zamandan özerk bir takvimim şimdi
Dört gün dört gece inzivasında Tanrı
Zemheri bir ağıt yayılıyor
Harami bir coğrafyaya
Putlar yıkılıyor içimdeki savaşta
İlikleri çözülüyor kuralsız şiirlerimin
Lal bir zamanda ,dörtnala kısraklar
Besmelesi çekiliyor zelzelelerin
Önce bir bir
Sonra hepsi

Anarşist bir eylemde yıkılıyor antik kentler
Dilime bulaşıyor kaosun küfürleri
Önce Napolyon’ a ,sonra İskender’ e
Sırtında kurşun izleri ütopyaların
Yüreğim acıya bölünüyor,dört gün dört gece
Filistin’de söküyorum tüm apoletleri
Dişlerimi ve düşlerimi bıçaklayarak
Bir oyun büyüyor zulamda
Mayınları seken çocuklara
Bir avuç oyunmuş ölüm

Havada silahların aforizmaları
Bronşiti tutuyor çocukların en derinden
Rötarlı hayatları çiziyorum
Artık zamanları
Kirli sakalları
Ressamlar ölüyor bu şehirde
Resimler dağılıyor gökyüzüne
Bir avuç yıldızmış ölüm

Ateşleniyor mısralar dört gün dört gece
Şairler yüzümdeki ölüm çukurunda
Yüzümde saklıyorum harfleri
Bir araf kadar derin çizgilerde
Saklıyorum sözcükleri ilkel tapınaklarda
Bir şiir okunuyor bu şehirde
Çatlıyor yeryüzü mateminden
Bir avuç toprakmış ölüm

Elinde namlusuyla dokuz doğuran ana
15’lik bir genç kız eylemin ön safında
Haykırılıyor;kadın ,yaşam,özgürlük
Dört gün dört gece..
Esmer saçlı çığlıklar dökülüyor
Savaşın kambur çukuruna
Derine ,daha derine..
Kadınlar ölüyor bu şehirde
Can çekişiyor Neolitik ana
Bir avuç tarihmiş ölüm