Savaş Ve Çocuk Şiiri - Gülsüm Geze

Ürkek bakışlarıyla yürürken çocuk,
Acımasızca geçiyordu zaman
Unutmamışken henüz hayallerini,
Daha vaktim var, derken
Sormadan ona,
Her şeyini bir bir eziyordu zaman.
Başka dünyalarda başka başka hayatlar vardı
Savaştan, yokluktan uzak…
Biliyordu çocuk,
Ve çocukça yaşamak istiyordu.
Boş arsalarda topun peşinden koşmak varken
Top seslerinden kaçıyordu,
Nereye gittiğini bilmeden.
Anlatamıyordu,
Kimseye duyuramıyordu sesini.
Nasıl vereceklerdi ona,
Çaldıkları çocukluk günlerini?
Yaşamak istiyordu çocuk,
Koşup oynamak,
Korkudan değil, sevinçten ağlamak.
Nasıl bir şeydi acaba,
Savaştan uzak yaşamak?
İzinsizce geldiler,
İstemeden aldılar.
Sormadan vurdular.
Alacaklıyken hayattan, borçlu oldular,
Savaşta yalnız kaldı çocuklar…

Denizli