Her atıldığında, atom sanki yerden göğe fışkıran şelale,
Ve her atıldığında, insanlığın kurutulmasına bir merhale
Ölüm yokcasına, attığında yaptığıyla övünür alır eline oskarlı meşale
Neredeyiz, ne yapıyoruz, hem de utanmıyoruz, bak şu hale...
Aradan geçer yıllar, tozlanır, o oskarla zaten olmayan vijdanı
Hangi insanlığa sığar? hangi kitap yazar? yapılan bu dramı
Ataların bile kabullenmez kurusada kalmasa kanının bir gramı
Yıkılır kalmaz artık, ne hürriyet heykeli, ne de o güzelim insan hakları...
Niyazi SakarKayıt Tarihi : 3.10.2009 08:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!