SAVAŞ ve BARIŞ
Bir oyundur savaşımız, ölüm oyunu
Çocukça belki, ama yiğit oyunu.
Hafife almayın sakın, bu barış oyunu,
Asla oynayamaz köpekler, bu şeref oyunu.
Hep önden gider ölüme, cesur yürekler
Kahpece geriden seyreder, korkak köpekler.
Tırsar, oynayamaz! Korkak yüreksizler,
‘Hadi koçum’ der aldırmaz pislikler.
Erdal, Cevdet... Bir kez ölür yiğitler,
Bir kere ağlar, buruk, mesut sevenler.
Bin kere ölürler, korkak köpekler,
Kemalist kesilir, nutuk atarken şerefsizler.
Öleceğiz uğruna ölse de binlerce yiğitler,
Rahat uyumaz yoksa cesur yürek kabirler.
Boyun borcumuz verdiğimiz diyetler,
Aldırmasın kana susamış azgın köpekler.
Gülsün ilelebet anneler, sevenler,
Temizlenecek vatan, korkun pislikler.
Sevgiyle büyüyecek gelecek nesiller,
Geliyor kükreyerek GENÇ MUSTAFA KEMALLER.
13.12.1995 – 22.37
Prekeşkül / BAKÜ
Kayıt Tarihi : 11.2.2007 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!