SAVAŞ ÜZERİNE –1 (BÜYÜMEYEN ÇOCUKLAR)
Nereden bileceklerdi büyümeyeceklerini
Yeşermeyeceğini uzandıkları otların
Mavisini göremeyecekleri gökyüzünden yağan ölüme
Bir beddua bile edemeden
Kalakaldılar beşinde, yedisinde, on ikisinde
Sessizdi.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
savaşların bitmesi ve günahsız yavruların ölmemesi dilegiyle
kaleminize sağlık
....kanayan yarama, dinmeyen acima, bogazimda dügümlenen korkulara....yüregimin sesine parmak bastiniz...savas kurtulus icindiyse, ne diyelim, dayanmasini, katlanmasini ögrenirdik...ama..ama.. her haksizca vurustan, öldürülen yavrudan belki bugün bir dahi yasayacakti diye acmaya calistigim bayrak bile teselli etmiyor yüregi... duyarliginizi kutluyorum degerli Mehmet Özbey
Güzel bir şiirnizi daha okudum tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta