SAVAŞ ÜZERİNE –1 (BÜYÜMEYEN ÇOCUKLAR)

SAVAŞ ÜZERİNE –1 (BÜYÜMEYEN ÇOCUKLAR)
Nereden bileceklerdi büyümeyeceklerini
Yeşermeyeceğini uzandıkları otların
Mavisini göremeyecekleri gökyüzünden yağan ölüme
Bir beddua bile edemeden
Kalakaldılar beşinde, yedisinde, on ikisinde
Sessizdi.
Nefessiz ve çığlıksızdı Hiroşima
Büyümeyen çocukları buluttu, ağlamaya hazır
her uçak sesinde...
Her gök gürültüsünde haykırıştı Vietnam
Korku çekik gözlerinden dökülürdü geceye
Yürürdü üstüne-üstüne ölümün
Çaresizliğini bile-bile
Yine beşinde, yine yedisinde, yine on ikisinde
Yolcusunu almış bulut, ağıt yakar
Bir başka karşılamanın seyrinde
Halepçe’de
Kusar öfkesini habersiz
Bir ananın ağıtına
Büyümeyenlerin resmidir babanın kucağında
Yavrusuna kapanmış, utanırcasına
Başı toprağa dönük
Yavrunun bakışları sonsuz
Son haykırışın izleri ağzında, köpürmüş
Direniş avcunda sıkılıdır
Yüreğinden fırlayan her taş,
Namlusunda parçalanır yaşamın
Büyümeye hasret gözyaşları çocuktur.
Büyümeyenlerin adı Filistin
Şimdi büyümeyecekleri bekliyor bulut çocukları
Bağdat semalarında ağlamaya hazır.