Savaş Ülkesinin Çocukları

ufacık cılız
ellerini kemirir
durur
açlıktan,

demirin
çürük tahta gibi
kırıldığı
,
umutların
darıldığı
düşlerin
çıkmaz sokaklarda
gezindiği an

umut serüveni
korku devir
hayallerin hepsini
hüzne çevirir

savaş
ülkelerin
çocukları

gözyaşlarını
su diye içer
savaş
ülkelerinin
çocukları.

onlar kuşlara
özenirler
uçup gitmek
ister

korkunun
olmadığı
yuva arar

terennüm eder titrek
yüreğiyle
bildiği duayı

savaş ülkelerinin
çocukları