Savaş Suçlusu Şiiri - Muammer Erturan

Adım,
lazım değil...
Onlu yaşların baharında
oluşum da henüz...
Birkaç saniyelik bir görüntüyüm
nihayetinde işte,
can çekişen belleklerinizde...
Elimde kalaşnikofum
gülümsüyordum ya ekranlarda
meydan okurcasına hani...

Hani ıraktan gelip,
Irak'takini kovacakmış ya
demokrasi havarisi
kılığındaki eşkiya...
O mavala dayanarak
tonlarca bomba yağdırmak
niyetinde gene,
ülkemin ve insanlarımın üstüne..
Gene tutuşacak yer-gök...
Gene dul kalacak
kaç kadın kimbilir
ve kaç çocuk yetim...
Ve armut toplayacaktı ellerim,
öyle mi! ? .

Adım,
lazım değil...
Onlu yaşların baharında
oluşumun henüz,
ne önemi var...
Yayılıp koltuklara
izlemek varken
modern yamyamların
savaş tamtamlarını naklen,
pembe dizi niyetine...
Sütlü kahve içmek varken
üstüne bir de
höpürdete höpürdete...

Vuran yokken yüzünüze hem de,
sizin de bir
savaş suçlusu olduğunuzu
son tahlilde...