Savaş, küçücük bir çocuğun o güzel yeşil gözlerinden akan yaşın kana dönüşmesidir.
Şelalelerden bir uçtan bir uca uçan balıklar değil de bir uçtan bir uca giden okdur.
Kulağında arı vızıldaması değil de mermi uçuşmasıdır.
Bir bebek yatarken annesinin nenisi değil de ağıt yakmasıdır.
İnsanların güneş değil de ölüm ışığını görmesidir.
Buğday yiyen güvercin yerine kokmuş ceset yiyen karga lardır.
Kıyafet dükkanları değil de savaş cepheleridir.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta