Savaş meydanı. Şiiri - Sedat Hünker

Hadi et veda git alıp başını.
Vedanla heryerim savaş meydanı.
Kalmadı canın bak el tutan yanı.
Gönlümün heryeri savaş meydanı.

Öl acıyım ölen bilmez ölsede.
Harb yeriyim eden bilmez etsede.
Bırakmadın bende taş taş üstünde.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Aşk ğülüyüm seven bilmez sevsede.
Mey tadıyım içen bilmez içsede.
Bed bir günüm gören bilmez görsede.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Kış bir canım yaşar bilmez yaşasa.
Taş eviyim olan bilmez olsada.
Kör sancıyım tadan bilmez tadsada.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Buz dağıyım donan bilmez donsada.
Kor ocagım yanan bilmez yansada.
Dert hanıyım dolan bilmez dolsada.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Bak görmüyor bende şimdi göz gözü.
Bin ölürümde bir tutmaz öl ölü.
Kök oldu kırkyıllık bende kök körü.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Beni darmadagın etti gidişin.
Gönlümün her yanı savaş meydanı.
En başı ben oldum felaketlerin.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Veda degildi bu aşkın hakkı.
Dünya ahret yarım kalmamalıydı.
Bir yeri bin yıkık kara yangınlı.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Kalmadı canımın yollu bir yolu.
Böyle gider ise tez olcak sonu.
Ölü hasta kanlı yaralı dolu.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

Kızılca kıyamet görmüşcesine.
Kıran kırana harb edercesine.
Göz gözü öz özü görmezcesine.
Gönlümün her yeri savaş meydanı.

SEdat hünkar