Savaş davulları çalıyor kulağımda
Hafif bir rüzgar
Müthiş bir sessizlik
Ufacık bir seste katliam kopacakmışcasına
Çocuklar,kadınlar hatta evlerin o güçlü reisleri
Onlar bile buldukları her deliğe girip o ufacık sesin ne zaman çıkacağına dair endişeyle bekliyordu.
Herkesin,çocukların,annelerin,babaların,ihtiyarların...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta