Savaş-ım Şiiri - Semih Çorbacı

Dipdiri bir çığırtkan ses
Ağlamaklı da olsa ilk çığlık
'Savaşım'ın ayak sesleri
Bir fırtınadır ki koptu,geliyor
Durdurmak epey aptalca
Yatağını bulsun bu azgın ırmak
İşin ucunda,dinginliğe varmak

İsteğim,bir tatminden özgedir
Coşkunluğum bir amaç uğruna
Adım adım aşıyorum tepeleri
Ah! Ovalar çıksa önüme,duraksasam
Gün görmemiş anıları anımsasam

İnsan alınyazıları göründü
Alınterinin damlalarının altında
İşte direncim,erincim,sevincim
Tanık oldum hakka ve zamana
Emeklere sınırlı saatler işlemez
Bir çeksen cefasını,vefası bitmez

Azığım umut,kazancım somut
Heybem deneyimlerle yüklü
İki omuz aram,iki yamaç arası
Sisin kaynağı: yanardağ yani başım
Sisleri yağmura çevirmek uğraşım

Düşünce dağlarının doruğu,ak ve pak
Doruğa ulaşmaya var mıdır bir sapak?
Anka kuşunun gizemli diyârına
Ak bir güvercin kanat çırpsa göğe doğru
Kanatları buna kanaat getirebilir mi?
Bizi de düşler acununa girdirebilir mi?

***
Savaş yorgunu yüreklerimiz, karmaşık bir döngüye takılmış usumuz bizi tasalandırıyor. Dinginliği -tıpkı buradaki gibi- yukarılarda ve soyutlanmada arıyoruz. Aradığımız kendimiziz ve özgünlüklerimizin farkına vardıkça, üzerimize biçilmiş tekdüzeliği yırtarcasına savaştıkça var oluruz.