Cephede savaş fotoğrafçısıyım;
Öldürülenleri çekiyorum,
Tozdan ve kandan tanınamayacak hale gelmiş yüzleri
Yarı aralık ama bakamayan gözleri,
Cam, tuğla ve tahta parçaları gibi parçalanmış uzuvları,
Vurulanları
Ürkek bakışlarla bakanları
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta