Savaş Ezgi Şiirleri - Şair Savaş Ezgi

ANNE: Ne kadar da ufalmış bedenin göz yaşıma sığdın sen açlık mı yemiş ömrünü yavrum al sütümü iç kızım
KIZ: Saçların beyazına mı sakladın alevini yoksa güneş sen de mi batıyor batıyor geceleri
KIZ: Eriyen bedeni mi düşünme göğü giydim üstüme yüzünü asma keder ilen ah anam YİĞİTLER BİTMEZ BİZDE
ANNE: Bir alev olup yaksa da gidişin hiç analar biter mi ölüm toplasa da çiçekleri ÇİÇEKTE TOHUM BİTER Mİ?

YABANDIM...
Lodos denizi silkeleyip
kirlerini kıyıya vurunca
bulutlar kar ile yıkadılar denizi
Sular o kadar soğuk ki
sanki kış yüzüyor içinde.....

Dört duvar dönerim
Kaç gecedir yoksun oğul
Bıçak bilenir etimde
Başında toprak beton mu oğul
Bin yıl yatarım sevdana
Onurumsun susmam oğul

Halkımızın gelini
Kınalamış elini
Haydi halay çekelim
Zılgıtlar sarsın bizi
İdil can çiçek olmuş
Toprak ona tutunmuş

Fırtına olanlara rüzgar neylesin
Günü doğuranlara gece neylesin
Yüreği bir olanlar
Yürüyoruz zafere
Paylaştıkça çoğalan
Bu sevda bizim

Zından alacaklarını topluyor
Tepeden tırnağa
Borcum yok
Bozdurdum ömrümü
Gençliğim düştü payına...

İMKANSIZ VE UZAKTIN...

Akşam sularında yıkanan kasaba gece yarısına doğru,Kar bir örtünün altına girip uyurdu.
Vahşiydi o kasabanın kışı
Diken diken soğuk
Asık suratlı bir yüzdü.

Nurhak Dağları
Sistir dumandır buzuldur
Rüzgar dokunsa yırtılır canım
Keskin sivridir laciverti kayaları
Hasreti: KILDAN İNCE
Sevdası: ATOMDAN AĞIR

Yolları tutmuşlar gelemiyorum ah gelemiyorum
Sen yanımda yoksun
Günüm uzakta karanlık
Ah yüreğim
İki gözümün arkadaşı
Ben ateşim

Yarim salmış efkarını maphusa
Kendisi gelmez acep yollar kışmıdır
Kendisi gelmez yollar kışmı
Hasret başını eğermiş adamın
Maphustan kalkan uzun bir havayım şimdi
Maphustan kalkan uzun bir hava