SAVAŞ DEDİĞİN...
Her yerde kan.,her yerde talan,
Canlar veriliyor,düşlerde sadece vatan.,
Savaşmamak için benliğini satan.,
Kullarından eyleme beni ey yaradan.
Petrol,gurur ve inanç uğruna,
İnsanlar ölüyor cesetler yatan yatana.,
Erişmek için Arş’ın en üst katına,
Savaşmaya koşuyorum bu eşsiz vatana!
Gözü yaşlı anamı nasıl öpeyim,
Sılada kalan yarimi nerde sorayım,
Elimde silah,düşümde sen,aklımda vatan,
Cesetler birbirine yapışmış,toprakta yatan.
Çil yavrusu misali dağılan çocuklar,
Anne,Baba feryadıyla inleyen bebeler,
Kan,ateş,kin,nefret hep bir yerdeler,
Ezelden beri savaşlar insanlığı zedeler.
Yuvasını,yurdunu terkeden silahsız canlar,
Masum yavrular,şifa bekleyen yaralılar
Birbirine sitem eden,yıkık harabe yapılar
Gören gözler savaş dediğini böyle anlar
Ümitlerin,hayallerin suya düştüğü gerçekler,
Kan üstüne,haksızlık,adaletsizlikle varolan devletler,
Nasıl geldiyse ayni trajediyle gidecekler,
Savaş sendromunu geleceğe nasıl gösterecekler.
Savaşmaktan,mücadeleden korkmaz Türk askeri,
Her zaman,her yerde Kemal ATATÜRK’tür önderi,
Ana,baba,bacı,kardaş,herkes için hedef,ileri! ..
Namert değil,mertler dahi yok edemez dünyadan Türk’leri.
Sen biliyor musun nedir savaş dediğin,
İnanıyormusun,yaşayacaksın hayal ettiğin,
Allah’ım kimseye göstermesin bu ateşi,
Savaş olmasın,insanlar ölmesin, bu olsun tek dileğin.
Kayıt Tarihi : 13.7.2005 20:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!