Savaş Çocuklarına Şiiri - Nilgün Yıldırım

Hani bütün çocuklar eşit doğardı?
Peki suçu ne savaş çocuklarının?
Neden uçurtmalar yerine,
Bombalar uçuyor göklerinde.?
Neden futbol topu yerine,
El bombalarını kavrıyor minicik parmakları? ..
Yaşamın adı onlar için;
Delik deşik yarınlar demek.
Kim inandıracak onları;
Çimenlerin yeşil,toprağın kahverengi olduğuna?
Kırmızının yalnız kan rengi olmadığına.
Bilemeyiz uyurken dualarında ne dilediklerini;
Belkide hiç uyanmayacağını bilerek.
Savaş büyük insanların zayıflığı,
Bedelini küçücük yüreklere ödettikleri...
Eğer kayıtsız kalıyorsanız,
Masumiyetine kan bulaşmış savaş çocuklarına;
Verecek hesabınız var demektir,
İçinizdeki özgür çocuğa.....

20,01,2006