Savaş Çocuklarına Şiiri - Ramazan Turgut

Günahsız, taze
Ve masum bakışlı
Çığlıklar içinde solan kardelenler
Bir yanağı kan izleri
Bir yanağı annesinin son öpücük izi.
Ölüm sessizliğidir
Bombalardan geriye kalan
Bombalar yüreklerde patlar her şeyden önce
Ve her şeyden önce çocuklar oyunsuz kalır,
Caddeler sessiz...

Paramparça bedenler
Yara bere içinde çocuklar
Tek kollu, tek ayaklı, tek gözlü
Yarım hayat
Yarım ölümdür yaşanan
Ve en umulmaz işkence kamplarında ölürler.
Savaş çocukları
Ölüm, günleri geride bırakır
Tükene tükene ölür
Ölür, kimse görmez.
Ölür, kimse duymak istemez.
Ölür sessiz sedasız
Ve onlar öldükçe
İnsanlık ölüyordu...