Savaş Çocukları

Kuşlar sussun bugün
Acının rengine boyanmış gökyüzünde
Uğultu ile dolmuş yüreklerimiz
Kalın dumanlar örtsün şehirlerimizi

Sessiz çığlıklar yükselsin topraktan
Minik bedenler, sevgiyle sarılı kara topraklara
Hayalleriyle birlikte toprağa düşen çocuklar
Birer yıldız olup kayıp gitsin gökyüzünde

Analar ağlasın yitik yavruları için
Gözyaşları ateşi söndürmese de
Kalpleri kanayan toplumlar aksın
Düşmanlıkların yerini sevgi alsın

Çok küçük eller dökülmesin mazlumların elinden
Çünkü onlar umuttur, geleceğin teminatıdır
Savaşlar bitmeli, barış çiçekleri açmalı
Çocuklar gülebilmeli, oynamalı özgürce

Biz yetişkinler, onların geleceğine sahip çıkmalıyız
Karanlık gecelerde ışık olmalıyız
Savaşların gölgesinde büyüyen çocuklar için
Birleşmeli, sevgiyle işlemeli düşlerimizi

Bu şiir savaşın acısını anlatmaktadır
Anılara ve geleceğe bir armağan olsun
Düşen her çocuk için bir hüzün, bir umut olsun
Ve savaşların son bulduğu bir dünya kurulsun

Kahrolsun savaş sevicilerine
Kahrolsun kaos çıkaranlara
Çocuk katillerine, kan içicilerine
Mazlumlara eziyet edenlere kahrolsun.