Savaş Çocukları Şiiri - Vedat Zar

Çocuklar...
Kalpleri en az bulutlar kadar hafifler...
İlahi güçten güzellikler vardır ya onlarda!
Onların yüreklerine çakar,en büyük yıldırımlar,
Şimşeklerini kimseden gizleyemezler.
Yürekleri yel değirmenleridir;
Öğütür taşında en derin duyguları,
Harmanlarda karıştırır.
Asidir yürekleri;
Yer ve mekan tanımaz!
Onların yürekleri ölçer yalnız;
Anne sıcaklığını...
Hayatı en yoğun,
Onların yürekleri yaşar.

Sahi;

Maratonda koşan atletlerden de
Hızlı atmaz mı onların kalpleri?

Peki nedendir?

Neden ilk düşen bombalar
Çocukların yüreğinedir.

Neden süt yerine tiner doldururlar biberonlarına?

Neden küçük yüzlere gösterilir
Ölü beden tabloları savaşlarda!