Savaş, Ayakkabı, Ölüm

Savaş hisslerin dışa vurgusudur
kurşunların türküsü edebi tarzdır.
Asgerler hızla geçen fikirlerdir
Kan bir dakkalık duraklamadır.

Bir kez ölmüş askerin
ayakkabısına baktım.
İçi henüz soğumamıştı.
Düz durmuştu
Ayakların harıtası önünde.

İnsanın ölümünü en çok belli eden
ayakkabıdır.
O yüzden
tetiğe basan parmaktakı
nışan yüzüğü
Her defasında parmağa yalvarır.
ne olur, beni demire sıkma.
Askerin savaşta neler yaşadığını
ilk önce ayağa sor.
Bazan ayakkabıların kirli
Olması içindeki gerginliklerin
tırnak yerleridir.

Tek kelmeyle,
ayakkabı insanın
en üzgün fotorafıdır.