Savaş arabaları Şiiri - Haydar Meriç

Sarmıştı dört bir yanı
Vatanın emsalsiz ezeli düşmanları
Kimileri karadan mitralyözleriyle geldiler
Kimileri denizden zıhlı gemileriyle
Her yeri talan ettiler yaktılar yıktılar
Kemirgen canavarlar gibi

Anadolu’da, Rumeli’de canlandı
Canlandı şanlı direnişin askerleri
Bir hışımla bindiler atlarına
Şimşekli kapkara bulutlardan
Elleriyle aldılar fışkıran şimşekleri
Atlarına kırbaç yaptılar
Yeleleri alev alev yanan atlarını sürdüler
Gök gürültüsünü andıran
Nal sesleriyle düşman üstüne

Onlar Çanakkale’de fırtınaydılar
Vatanı talan edenleri gördükçe
Fırtınaydılar kasırgaya dönüştüler
Ağızlarından öfkenin alevi fışkırıyordu
Gözlerinden ölümün sessizliği okunuyordu
Alev yeleli atlarıyla Samsun’dan
Sakarya’ya geldiler
Gök gürültüsünü andıran
Nal sesleriyle
Çıkardılar göğsünün kafesinden yüreklerini
Vatanın bağrına gömdüler...

Sarı sıcakta tarlaları yeşerttiler
Çeliğe su verdiler alın terlerini akıtarak
Bozkırı yeşerttiler demir ağları kullanarak
Dağların arasına yüreklerini koydular
Barajları kurdular sulu tarımı başlattılar
Akılları vatan, yürekleri sevgi,bilekleri çelik
Çıkardılar göğsünün kafesinden yüreklerini
Vatanın bağrına gömdüler...

Alev alev yeleli atlarını sürdüler
Yürüdüler cehaletin üstüne
Şimşekten kırbaçlarını vurdular
Her türlü gericiliğin üstüne üstüne
Yokluğu ve yoksulluğu yenmek için
Çıkardılar göğüslerinin kafesinden yüreklerini
Vatanın bağrına gömdüler...