Savaş Açıyorum Şiiri - İsmail Civelek

yokluğunda hüzünleri sarıyorum ağlıyorum
gün batarken efkarlanıp naraları basıyorum
bende hayret ettim kendime nasıl yaşıyorum
bu günden itibaren sensizliğe savaş açıyorum

ne günler ne geceler dindiriyor acımı sancımı
sensizlik yaralıyor kanatıyor acıtıyır canımı
kimseler sevmiyor senin gibi çekmiyor kahrımı
bu saatten sonra sensizliğe savaş açıyorum

benimi buldun söyle bula bula canım aşkım
aşkın da sevdan da hile tatmıyor gönül tartım
eğildim kapandım ayaklarına gitme diye yalvardım
bu dakikadan sonra sensizliğe savaş açıyorum

anlamsız hayatım sanma ki rahatım kendi dünyam da
ne kabuslar ne korkular yaşıyorum rüyam da
sen yar sen varsın her yolun son durağın da
bu saniyeden sonra sensizliğe " savaş açıyorum "

develi köyü
pamukkale
denizli