içimi tırmalıyor bu sebepsizlik.
yetişemedim kendimden ötesine..
halbuki önce kendimdim yetişmem gereken.
denedim yaşamayı
ceviz kabukları ardında..
olmuyor,
ölüm açtı yine tanıdık kollarını..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
