Çizgi filimlerdemi kaldı artık,
O beyaz kanatlı ak güvercinler
Annemin dizlerinde dinlediğim
Nerede Pamuk Prenses ve cüceler...
Hiç yaşanmamış baharlar ardında
Hüzünle yaşamaktayım hazanı
Beynimden parçalar kalmış duvarda
Bir de yanmış bedenimin dumanı...
Şimdi Azrailin gözleri bende
Ölüm nefesim kadar yakın bana
Gökyüzünden ateş yağmakta annem
Ne olur son bir defa dokun bana...
Ölüm denizin altından, uzaydan,
Bazense korkunç tanklarla gelmekte
Vatan için öleyim ama annem,
Hani düşman, nerede gizlenmekte...
Gökyüzüne kurşun yağdırdım annem
Namlum nefreti karanlığa kustu
Duydum aslında füzenin sesini
Kendiyle patladı, ülkemle sustu...
Kayıt Tarihi : 1.4.2003 01:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Türk](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/01/savas-2003.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)