Savarona'da Çanlar Şiiri - Akın Akça

Bir tozlu yoldan geçen bakışlar kime ait;
Bir sürü uçarak giden, hareketli, ordu gibi ağaçlarla sağda solda?

Farketmemelisin diyor akıl,
Farketmelisin diyor duygular,
Farketmeli ve farketmemelisin diyor beden. cuma ve cumartesiyi.

Dedeyle 'pasifik bebe' yolda gidiyorlarmış;
Bir tır gelmiş, kırmızı ışıklarda durmamış
Ama dedeyle pasifik bebe karşıdan karşıya geçmemişmiş beklemiş...
Yine de hayat geçiyor,
Yıllar bizi beklemiyor.

O orman yolunda, kaya üstünde bekleşen bir kuzgun;
Sayfiye şehir bozması dubleksler’de çatı bacalarına tünemiş
Ve nedense hiç insan gözüne görünmez, gece bile! o baykuş çığırtkanlıkları, sulu sepken;
Ve tarlaların korkuluk belalısı korkucu bir avuç karga;
Hepsi aç tosun güneş tomruğuna.

Su toplamış ardıl şekli gibi inatçı sportmenin,
Kayagil cinsinden bi uçan balıkçıl tünedi okyanus açığına.
Dadanmadı sığlıklara, balık yemedi;
Kendisini üretmedi tükettiğinde,
Ürettiğinde üretti kendisini.

Şimdi, 'Sazlıkların arkasında bir göl mü vardı? ' diyorlar
'..Yoksa okyanuslarda dolaşan albatrosu konuşturan Coleridge vantroloğu afyon ayyaşı ihtiyar denizcisi miydi? '
Hiçbiri değil işte! O tozlu, fırfırlı,
Fırfırı da hızlı uçan gece ağaçları olan
Orman yolunda bitti her şey.
Nereye gittiği belli olmayan
Yeni bir başlayışın müjdecisi.