Herkes kendini bilsin yeter.
Doğduğu günü bilmez ki insan, nasıl yaşadığını..!
Bir “Akıllı insan! ” Nerede olduğunu bilir; sevginin..,
Ve aşkın neden öldüğünü de; Öğrenmelidir..
Çünkü en acize de caizdir aşkının intikamı!
Nefreti de kutsaldır sevgilinin!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta