Çocukluğumun son günleri,
Bende boş, kan pompalayan bir yürek.
Kütüphaneden çıktım,elimde kitaplar
İstikamet doğru ev,direk.
Bir omuz darbesi alınca,
Kitaplarım saçıldı yere.
Şöylece bir baktım,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta