Çocukluğumun son günleri,
Bende boş, kan pompalayan bir yürek.
Kütüphaneden çıktım,elimde kitaplar
İstikamet doğru ev,direk.
Bir omuz darbesi alınca,
Kitaplarım saçıldı yere.
Şöylece bir baktım,
Siyah uzun saçlı.
Dilim tutuldu,
Dizim çözüldü,
“Merhaba” diyordu,
benim yaşlarımda kömür gözlü bir melek.
Kayıt Tarihi : 3.6.2008 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!