Satürn Terazide Geri Dönmüş.

Güçlendirirmiş öldürmeyen.
Umutmuş ardı,
Unutulanın.
Belki de,
Ama yavaşça,
Sağanaklar da ağlarmış.
Soğukmuş.
Ama gelmiş bulut.
Kar, erirken aklında,
Buz olmak varmış.
Gereken, yalnızca,
Soğuk rüzgarmış.

Kaybolmanın aslında,
İncinmeymiş adı.
Derindeymiş.

Ay, yay’a varmış.
Gece hiç görünmemiş.
Devinmiş, yamulmuş, yuvarlanmış.
Hilal den tam’a varmışta,
Sufi görmüş, filozof bilmiş.
Sessizmiş, kırılganmış.
Son dördün meğer, hilal’i özlermiş.
Keşke dermiş de,
Parlarmış.
Önünde, bulut varmış.
Ardındaymış bulut’un,
Tüm beyazlar.
Güneş te, oradaymış da,
‘’Ya Celil’’ demiş.
İnsan duymuş.
Günlerden Pazarmış.
Unutmayacakmış.
Satürn, Terazide geri dönmüş.
Sonmuş bu.
Düzenlermiş düzeni de,
Artık geri gelemezmiş.

ÖZDENER GÜLERYÜZ