Sattiniz memleketi Şiiri - Hasan Hazani

Ne var ne yok neyimızi
Sattınız ulan sattınız
Şehİr'leri köyü'müzü
Sattınız ulan sattınız

Bahçe, tarla, ev,vimizi
Asker'kerimiz, vergi,mizi
Saygı,mızı, sevgi,mizi
Sattınız ulan sattınız

Yaz, bahar, kış, güz'lerini
Vatan, millet söz'lerinı
Ana, avrat, kız'larını
Sattınız ulan sattınız

Yayla mızı, ova mızı
Tencere'mız, tava'mızı
Hak, adalet dava'mızı
Sattınız ulan sattınız

Dağı, taşı, çöl'lerini
Deniz, ırmak, göl'lerini
Şehir'leri, köy'lerini
Sattınız ulan sattınız

Ağa, paşa, bey'lerini
Ordu'sunu, er'lerini
Messep'ini, din'lerini
Sattınız ulan sattınız

Davar'ları, yün'lerini
Deri,sini, gön'lerini
Çoban, it, enik'lerini
Sattınız ulan sattınız

Orak, çekiç, yaba'sını
Düven'nini, aba'sını
Emek'cinin çaba'sını
Sattınız ulan sattınız

Kırptınız tüy , yün,nümüzü
Soy'dunuz yüz, deri,mizi
Gece'miz, gündüz, zümüzü
Sattınız ulan sattınız

Cır, cıbıldak bıraktınız
Önümüze ot attınız
Mala, davar'a kattınız
Sattınız ulan sattınız

Biz kader diye ağladık
Sus'tuk yürek'ler dağladık
Size imkan'lar sağladık
Sattınız ulan sattınız

Bey ler, paşa lar, ağa lar
Biz de şükür ler, dua lar
Saten ümmet'ci bu kul'lar
Sattınız ulan sattınız

Hazani der bey, ağa'lar
Yiyip, içipte yatan'lar
Emper, kapital, titan'lar
Sattınız ulan sattınız.
(h.hazani)

Şiir'deki Gön sözünün anlamı: işlenmiş hayvan deri,si. kösele.