Zehirler verdin günün, üç öğününde,
Yapraklarımı döktün, bahar gününde,
Çıkardın bir sehpaya, yüz bin önünde,
Toprak renkli saçlarla, astın sen beni...
Çaldın tüm umutları, haince soydun,
Uzak tenha yerlerde, bir mezar oydun,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.