Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Ulan,anasını sattığımın kocamış dünyası.
İçinde tükenmiş onca insanlık mayası.
Zerre bitti kalmadı,azdı kürre ısısı.
Yok oldu sonunda yeşili,canım mavisi.
Ama bitiremediniz fitneyi,neffaasaati.
İnsanı yetiştiremedik geri kaldı ahırı.
Boşaldı semeri,haydi! iki ayaklı hayvanlar dışarı.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta