Satranç Şiiri - Ömer Yardımcı

Şahım diye çıktı sefere yola.
Vezirle yol yürüdü, yan yana kol kola.
Piyonlar çaresiz, dizildi sağa sola.
Fil ağlamaklı, kale siperdi ona.

Coğu feda etti kendini çaresiz.
Vezir çok dolaplar çevirdi nedensiz.
Piyon ağlarken çaresizliğine.
Fil ve kale siper oldu bedenine.

Olanlar oldu, piyonlar tükendi.
Fil ile kale kendi kendini yedi.
Vezir beklenmeyen birinden hançerlendi.
Şah mat oldu, oyun yenilendi.

Piyonu piyona kırdırdılar yolu açıldı.
Yaptığı tüm hatalar yola saçıldı.
Vazgeçilmez gibiymiş tahtı yapıldı.
Şah mat oldu, oyun yenilendi.