Satranç Şiiri - Mahmut Karahan

Kuralsız bir satranç oyunu başlamıştı
Çekmiştin şahını
Düşmüştü vezir
Vezirsiz kaldın mı hiç
Oyna şimdi
Şahta düşecek
Her akşam astığın yalnızlığı
Sabah tekrar dirilteceksin
Tavana dikeceksin gözlerini
Avucunda büyüttüğün
Kasımpatıyı
Göndereceksin bir demet
Seversin kaleni
Güçlüsün orada
Döv semde surlarını
Yıksam da
Düşerim surlarından yalnızlığa
Kaynar yağlar içinde
Yanarım ben