Dün gece yarısı,
sessizce uyandım.
içimdeki acı türküyü sana
duyurmadım.
yüreğimle oturduk
bir satranç oynununa.
benim vezirim sendin,
onun şahı aşk...
önce atlarını sürdü
bütün süvarileri ile üzerime,
piyonlarımı öldürdü
hayallerimi ezercesine.
kalelerimi yıktı
aklımın derinlerinde.
direndim yüreğime
o vezirimdir,
canımdır dedim,savaştım
hatta boyumdan büyük
fillere de dalaştım.
dayanamadım
a canım
eğildi dizlerim,
büküldü boynum...
teslim ettim seni şah'a,
kırıldı kalemim bir kez daha
yenildim aşka.
iyi ki öğrenmişim
bükmeyi şu boynumu,
yoksa nasıl sığardım
içine yokluğunun.
sonu gelirmiydi
bu yürek oyununun.
Kayıt Tarihi : 12.4.2009 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!