Satmıyorum Şiiri - Şair Firuzen

susuyorum sadece susuyorum
içimde sohbete merhaba
hey yabancı selam sana
selam doğuşuna selam yaşayışına

soruyorum soruşturuyorum
senin adın nedir söylemiyorsun
ne kızıyorum sana nede üzülüüyorum
biliyorum boşa değil saklanışın

senin dışarı çıkardıklarına
neler demedilerki neler yakıştırmadılarki
ellerin bile yosma eliydi sözlerin savunmasızdı
biliyorum sen namuslunun kızıydın

itiraf edicem isyan edicem demekle kaldın
olacak işmi bu dengesizlik bu sahipsizlik
inansaydın sende bağıra bağıra şarkılar söylerdin
susmazdın etiketlere boynunu bükenlere

sen çoçuktun ben bilirim kırmızı eteğine çamur attılar
uzun saçlarını örüp sakladılar
doğum günün kutlanmadı hale jale gibi
kaldırımın kıyısında bir adam okşadı sadece başını

sığınamadın mis kokan annenin kucağına boş değildi
hep aradığın sığınaktı sevgiyi bilen kucaklardı
yine bir köşede yanlız buluyorsun kendini
elinde bir oyuncak bebeğin bile yok

oysaki hiç bir şeyin değerini bilmeyenler
elinde oyuncak yapmışlar ümitlerini umutlarını
bir evcilik hatırlıyorum senin için
oda arkadaşları tarafından vaz geçilmiş bir oyun

okyanuslar kadar büyük şimdi senin acıların
ve bir okadarda tecrübeli
şimdi öğrendiğim bir ticaret var sevgi pazarında
kimseye mal satmıyorummmm