Satmayı Bilenler Şiiri - Murat Akgündüz

Satmayı Bilenler

Bütün
çabalarıma rağmen
bi baltaya sap
olamadım şu hayatta.
Ya da
sap olacak bir balta
bulamadım kendime
bilemem.
Hayatın
bütün çekilmezliklerini
çektikten sonra
Çekip gitmek kaldı payıma.
Ve yarım kalmış
bütün hikayelerimin
düşüncelerime
taktığı tasma ile
dalgın dalgın
ve biraz da solgun
giderken kendi yoluma.
Bir ses duydum
Hep aynı yerde
durmaktan küf tutmuş
Ama keyfine
diyecek olmayan
Bir kütüğe rastladım.
Aynı cümleleri
nakarata bağlamış
Durmadan
mırıldanıp duruyordu;
Bunca yıldan sonra
bir kitap olmuş da
Çok satanlar listesinde
en üstte yer alıyormuş...

Çok satanlar
Çok satanlar
Çok satanlar...
Çok satanlar bilsinler ki,
satılmaya pazar
bile bulamazlar
bir gün.
Çünkü
nice yatırlar gördüm
yıllarca tapıldıktan sonra
bir zaman
hasbelkader
taşınmak için
açıldığında
içi boş çıkan.
Ama ben,
Ben hiç istemedim,
boşça geçmiş olmak
hayattan.
Bundandır
devasa olayları içimde
yıllarca bekleterek
sindirmeye çalışmam.
Sindire sindire
sindirildim
hayat tarafından.
Oysa
hiç bir duygum
inmemişti
henüz rafından
Taptaze
duruyorlardı öylece
Annemin
misafir gelecek diye
yıllardır beklettiği
ama indirmeye
hiç kıyamadığı
o takımlar gibi.
Duygularım da
kullanılmaya değer
bulunmadı
En azından
henüz hakeden
kimse girmedi
hayatıma...

Ah binmek istiyorum
atıma
gitmek istiyorum
buralardan
Ardıma bile bakmadan
çekip gitmek.
Bir ben olsam
bir kitaplarım
Beni onlar okusa
Onları ben.
Belki o zaman
anlayarak geçerdim
ormanların içinden
Belki o zaman
anlardı beni
hava, su, güneş
Belki o zaman
anlardı beni doğa
Kuş cıvıltılarıyla
kaldığım vakit
baş başa...

Ah kalmak istemiyorum
olduğum yerde
Kök salmak istemiyorum
derinlerde
Yukarı çıkmak istiyorum
yukarı
Benim gözüm
kimsenin hayal edemediği
serinliklerde
Üşüdükçe üstümü
Kitaplarla örtmek istiyorum
Örtündükçe
gömülmek içlerine
Ve bir anıt mezar
Olmak kitaplardan.
Öyle ki
gelip bakmalı
Bakıp yad etmeli
Mezar taşımdan öpmeli
Binlerce yıl sonra bile
oradan geçen yolcular
Geçtiğim gibi
binlerce yıllık
şehirlerin
sokaklarından...

Sahi
kaçımız haberdar
geçtiğimiz sokakların
tarihinden
Kaçımız hakim
şehrinin havasına
Mesela
kaçımız yad ediyor
yanından geçerken
aslanlar tarafından
büyütülmüş çocuğu
Kaçımız durup düşünüyor
yaptıklarını
Yapamadıklarını
Yaşadıklarını
Yaşayamadıklarını.
Babil kulesini mesela
hayal ettik mi hiç
Onların peşine düştüğü
düşü düşledik mi hiç
Tanrıya ulaşmanın
Ona daha yakın olmanın
yollarını aradık mı hiç?
Sahi
Şimdi olsa nasıl yapılabilirdi?
Doğru
saçma geliyor her şey.
Her şey
ama
her şey saçma zaten
çırpınıp duruyoruz boşuna
Hepimiz sonunda
tarihin tozlu raflarında
yer almaya bile
layık görülsek
Bize en yakın olanlar
tarafından
anlaşılamıyor olmanın
gerçekliğinden kurtulamayız.
Tıpkı bu şehirde
yaşayanların
Çoğunun tam bilmediği gibi
bu şehrin hikayelerini.
Kaçımız biliyoruz ki
Danyal’i
Paulous’u
Dakyanus’u
Yedi Uyurlar’ı...
Bu yüzden
herkes gibi
mahkumum
gömülmeye
Yok olmaya
Hatırlanmamaya...

Şimdi
diyeceksiniz ki
kim peki
bu oyunun kazananı?
Doğru.
Haklısınız.
Onlar.
Onlar kazandılar.
En iyi satanlar.
Satmayı bilenler.
En azından
günlerini kurtarabildiler.
Oysa
Hala
yarınlarının
peşinden
koşuyor
bizim gibiler.