Gözyaşı dünyasının bekçisi bir garip,
Avundu durdu senelerce,
Karnında ki guruldamaların biteceğini sanarak.
Baktıkça gökyüzüne, isyanından. utandı.
Ona verilen bu dünyalık bu kadardı,
Fazlası kaderinde yoktu ki o, da bulsun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta